Kampania Prawda o AIDS - Przekaż ją dalej

8 maja 2002 roku Czerwony Krzyż rozpoczął ogólnoświatową Kampanię zwaną - "Prawda o AIDS. PRZEKAŻ JĄ DALEJ". Jej celem jest ograniczenie dyskryminacji osób zakażonych HIV / AIDS. Miliony wolontariuszy i pracowników Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca na całym świecie rozpoczęło czteroletnią kampanię walki z dyskryminacją. W tysiącach miejsc na Ziemi organizowane są pikniki, parady, pogadanki i wiele, wiele innych akcji mających na celu podniesienie poziomu wiedzy o HIV / AIDS oraz redukcji dyskryminacji osób z HIV / AIDS.

 W roku 2002 również Polski Czerwony Krzyż postanowił przyłączyć się do Kampanii. Pierwszym podjętym przez nas działaniem było zorganizowanie happeningu podczas Festiwalu Piosenki Czerwonokrzyskiej w Krajence. Cały festiwalowy dzień poświęcony był problematyce tej choroby i dyskryminacji osób nią dotkniętych. Działania w Krajence spotkały się z olbrzymim zainteresowaniem i uznaniem tamtejszej społeczności lokalnej, uczestniczących Stowarzyszeń Krajowych, jak i Międzynarodowej Federacji. Opierając się na sukcesie tej propozycji w 2002 roku przygotowane zostały przez Zarząd Główny PCK i Krajową Radę Młodzieżową PCK założenia polskiej Kampanii "Prawda o AIDS. PRZEKAŻ JĄ DALEJ". W kilku miastach przeprowadzono jej pilotaż z okazji przypadającego 1 grudnia Światowego Dnia AIDS. W ostatnim tygodniu listopada w szkołach przeprowadzone zostały prelekcje i zajęcia szkolne o tematyce AIDS, zostały zainstalowane wystawy zarówno w szkołach jak i centrach miast. W. dniu 1 grudnia w Łodzi, Warszawie, Krakowie i Wrocławiu setki wolontariuszy PCK ustawiło przepiękne obrazy z płonących świec - olbrzymie symbole solidarności z osobami chorymi na AIDS.

Pilotaż Kampanii zakończył się ogromny sukcesem, ciesząc się dużym zainteresowaniem młodzieży, członków, wolontariuszy i pracowników. jak i społeczności lokalnych. Dlatego też w roku 2005 chcemy ją kontynuować proponując jako Ogólnopolską Kampanię Społeczną PCK.

Jesteśmy pewni, iż ponowne przeprowadzenie jej z okazji obchodów Światowego Dnia AIDS w jak największej liczbie miejsc przyniesie wiele korzyści zarówno osobom chory jak i Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi, który po raz kolejny ukaże się jako obrońca słabszych, pokrzywdzonych przez los, jako organizacja kształtująca nie tylko postawy, ale i szeroko rozumianą świadomość społeczną. Chcemy, aby każdy Zarząd PCK, każdy pracownik, członek i wolontariusz w Polsce, przyłączył się do Kampanii i powiedział "nie" milczeniu i dyskryminacji osób chorych na AIDS.

Tło społeczne problemu

Od wykrycia AIDS minęło ponad 20 lat. Od tego momentu badania nad poznaniem istoty tej choroby, metod jej wykrywania, sposobów zapobiegania zakażeniu posunęły się daleko naprzód. Jednak wśród społeczeństwa polskiego wiedza ta jest nadal zbyt mało rozpowszechniona i niedostateczna. Z powodu braku dostatecznej informacji rodzą się mity i plotki siejące wyłącznie strach, lęk, obawy przed zakażeniem i kontaktami z osobami zakażonymi.

W naszej rzeczywistości społecznej osoby zakażone wirusem HIV postrzegane są nadal przez wielu jako osoby niezasługujące na wsparcie. Często uważa się, że powodem sytuacji, w jakiej się znalazły jest np. ich zepsucie moralne, czy prowadzony dotychczas rozwiązły tryb życia "winni sami sobie - nie zasługują na troskę społeczeństwa".

Takie postrzeganie problemu służy na ogół redukowaniu wydatków na rzecz tych osób, a ponadto, co jeszcze gorszym, kryje się za nią tendencja do izolowania takich "niewygodnych", nastręczających kłopoty osób (także izolowania ich w sensie fizycznym np. poprzez zamykanie ich w wydzielonych ośrodkach, domach pomocy itp.) lub pozostawiania na łasce losu. W odbiorze społecznym osoby te postrzegane są jako wyrzutkowie, niezasługujący na wsparcie, współczucie, czy choćby zainteresowanie. Choroba, bowiem to nie tylko stan zdrowia człowieka w sensie biologicznym, ale także obraz człowieka na tle grupy, stan odbierany przez innych ludzi bez względu na to, czy występuje, czy też nie u niego choroba w sensie biologicznym czy psychologicznym.

W przypadku AIDS zaznacza się, więc bardzo silnie jej aspekt społeczny, ponieważ prowadzi ona do silnej dyskryminacji i w konsekwencji do stygmatyzacji, napiętnowania przez społeczeństwo osób, które ujawnią się ze swym problemem. Następstwem tego jest wyłączenie ludzi zakażonych na margines życia społecznego, wyłączenie z pełnienia dotychczasowych ról społecznych często jeszcze na długo przed utratą sprawności fizycznej i psychicznej wskutek postępujących procesów chorobowych.

Skutki nosicielstwa wykraczają, zatem daleko poza sferę zagadnień zdrowotnych - wiodą do utraty pracy, środków utrzymania, rodziny, przyjaciół oraz naruszenia dóbr osobistych, praw człowieka. AIDS ma, więc charakter deprawacyjny rozumiany jako stan permanentnego niezaspokojenia potrzeb takich jak potrzeby mieszkaniowe, materialne, konsumpcyjne, potrzeba aktywności zawodowej, samorealizacji, aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym.

Na całym świecie, epidemia HIV/AIDS wpływa destrukcyjnie na jednostki, społeczeństwa, systemy opieki zdrowotnej i gospodarki. Oczywistym jest, iż edukacja zapobiegająca dalszemu rozprzestrzenianiu się HIV/AIDS jest najistotniejsza. Z drugiej jednak strony, badania, ale i rzeczywistość wykazują, iż długo jeszcze ludzkość nie będzie mogła posługiwać się w pełni skutecznymi środkami farmakologicznymi. Dlatego też tak dużo uwagi winno być poświęconej profilaktyce. Musimy walczyć z AIDS poprzez zrozumienie, jej przyczyn objawów i następstw. Coś, co znamy, rozumiemy, co potrafimy sobie wytłumaczyć, nie stanowi dla nas już tak wielkiego ryzyka.

Dopóki ktoś nie poruszy kwestii napiętnowania i dyskryminacji, jeśli nie będzie się walczyć z tą chorobą na wszelkie dostępne sposoby, żadne programy nie będą przynosić spodziewanych efektów, a wirus będzie wciąż wyniszczał społeczeństwa. Musimy zrozumieć, że na każdym spoczywa obowiązek działania. Milczenie nie jest żadnym rozwiązaniem. Milczenie zabija. Dyskryminacja zabija.

Cele projektu

• Uświadomienie społecznościom lokalnym, a w szczególności młodzieży, prawdy o HIV/AIDS - przekazanie wiedzy o drogach zakażenia wirusem.
• Ukazanie problemu, jakim jest AIDS zarówno w wymiarze statystycznym (jego rozmiary, zasięg) jak i społecznym (dyskryminacja osób żyjących z HIV),
• Rozwinięcie postawy akceptacji, tolerancji i pomocy ludziom chorym; umożliwienie pokonania strachu przed codziennymi kontaktami z osobami żyjącymi z HIV/AIDS.
• Zamanifestowanie tolerancji i solidarności międzyludzkiej.

Określenie grup adresatów

Społeczności lokalne i szkolne ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży.

Realizatorzy programu

• Pracownicy PCK - koordynacja i opieka nad projektem
• Wolontariusze - pomoc przy promocji akcji na terenie szkół (rozniesienie plakatów, ulotek) oraz przy organizacji akcji przed i w dniu 1 grudnia,
• Wolontariusze - opiekunowie SK PCK - całościowa opieka nad przygotowaniem i realizacją projektu na terenie szkoły, opieka nad dziećmi i młodzieżą w dniu happeningu
• Inne osoby, których udział zostanie uznany za wskazany

Określenie oczekiwanych efektów

• Przekazana prawda o HIV/AIDS - zwiększona liczba mieszkańców posiadających wiedzę o drogach zakażenia wirusem.
• Nagłośniony problem, jakim jest AIDS zarówno w wymiarze statystycznym, ale przede wszystkim społecznym.
• Deklaratywne, a w konsekwencji w przyszłości faktyczne zmniejszenie się przejawów dyskryminacji osób żyjących z HIV/AIDS
• Udział dużej liczby mieszkańców (w skali miejscowości) w zorganizowanych obchodach Światowego Dnia AIDS i Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, przejawiających chęć zamanifestowania tolerancji i solidarności międzyludzkiej.

Termin realizacji projektu

Akcja planowana jest na przełomie listopada i grudnia, a jej punkt kulminacyjny 1 grudnia w Światowym Dniu AIDS.

Miejsce realizacji projektu

Różne miasta i miejscowości na terenie całej Polski - centrum miejscowości lub w innych publicznych miejscach typu szkoła, teren rekreacyjny, park etc.